ЦIыфыр гъэшIэгъон,
Зыми ымыухъугъэ дунае Iофыр,
ФэIофэу,
Ыпсэ хэтагъэу,
КIэнэу,
Iоф ныкъуашIэ къыгъэнэнэу,
ЧIылъэм лъыIабэу,
ЗегъалIэ.
Псэ пытзэ,
КIэкIо ныкъуашIэ зыщилъэрэп.
ЧIылъэм къытигъэнагъэ
Дунае мылъкур хьафы
ЫкIи Iоф мыухъугъэ - ныкъошI закI,
Былымэп, кIэкIо ныкъошI закI!
УафэмылI!
Ацумыжъ Хь.
YARIM YAPIM
YAMÇIYI GİYMEZLER
İnsan ilginç,
Hiç kimsenin
bitiremediği dünya işini,
İş edinip,
Canıyla (başıyla)
sahiplenip,
Miras olarak,
Yarım kalmış
işler bırakmak için,
Yeryüzüne
(elleriyle) uzanıyor,
Kendisini (böylece)
öldürüyor.
Canı yerindeyken,
Yarım yapılmış
yamçı giymiyor.
Yeryüzünde geride
bıraktığı
Dünya mülkü
ödünç,
Ve dahi bitmemiş
- yarım yapılmış işler,
Pahasız, hep yarım
yapım yamçı!
Onlara ölme!
Açumıj H.