Çok sene oldu,
bir insan ömrü için az sayılamayacak yıllar çabuk geçti...
Ne çok güzel insanı
kaybettik, bu arada ne çok da bilmediğimiz-tanımadığımız güzel insan
yetişmiştir Allah bilir...
Vaktin akış
hızına yetişmek mümkün değil
galiba, su gibi akıp gidiyor...
***
Abhazyada zafer kazandık....
En az Abazalar kadar
Çerkeslerin de zaferiydi, bu zafer...
Çeyrek asır, şimdi 20-25 yaşlarında dalyan gibi delikanlılar yarınları
değiştirmeye hazırlar veya en azından
hazır olmalılar...
***
Abhazyanın zafer bayramı....
Sevinsem
sevinemiyorum, umutlansam umutlanamıyorum...
İlgiliyim tabi, ilgili
olmazmıyım bu zafer için canımı ortaya koymuşluğum varken çeyrek asır sonra
sevinmenin ağır gelmesi cidden beni üzüyor...
Yahu dile kolay yirmi küsur yıl geçmiş...
***
Abhazyanın zafer bayramında en çok Abazalar canımı sıkıyor....
Devletinden Türkiyenin en ücra köyünde yaşayan, hayatım
boyunca hiç görmediğim belki de hiç görmeyeceğim Abazalar canımı sıkıyor...
Zafer-mafer
bayramını umursamaz oluyorum...
***
Vurdumduymazlık diyeceğim ama
vurdumduymazlık olmadığını da biliyorum....
İçim sızlıyor....
Abazalar biz Çerkeslere en yakın milletler...
Nasıl umutlarını
kaybetmişler, nasıl gelecekten
beklentileri yok, geleceğe yatırım yapmaktan kaçınır durumdalar vallahi içimi
sızlatıyor....
***
Gelecek umutlarını, olma umutlarını yitirmişler, umutsuzlar bu da onları vurdumduymaz kılıyor galiba...
Şaka değil çeyrek
asırdır Abhazyada bir devlet var, umuda
sahip olmayan bir devlet...
Yahu 20 küsur yılda geleceğe hiç
yatırım yapmamak mümkün mü...
Evet mümkün...
***
Abhazyanın
tümünde, bir ucundan diğer ucuna 20 yılda A’dan Z’ye Abazaca eğitim veren birtane bile ilkokul, lise falan açılmış değil.
Abhazya,
devletinden halkına Abazacanın gelecek için alımlı hale sahip olduğunu
düşünmüyor.
Yeni nesillerin başka dillerde okullarda okuması zaferin
ardından bile, 20 küsur yıl sonra bile
normal geliyor...
Kimsenin de
umrunda değil...
Altında parasızlık-imkansızlık falan yatmıyor,
umutsuzluk yatıyor...
Gelecek umudu
olmayınca böyle olur.....
***
Anlamıyor da
değilim, tüm dünyadaki Abazaların hepsi Abhazyaya toplansa bile taş patlasın yarım milyon nüfusu aşar aşmazlar...
Anlıyorum, biz
çerkeslerin şu anki en kötü durumumuzda
dahi yalnız başına Nalçik ve havalisi
kadar olabilecek bir nüfus....
Bizim şimdiki en
kötü durumumuz reelde Abazaların tüm dünyadaki Abazaları bir araya getirdiklerinde ulaşabilecekleri durumdan daha
iyi gözüküyor...
Türkiyedekiler de diğer tüm bahaneler haricinde, mantıklı
tek açıklama olan bu yüzden vatanlarına dönmüyorlar...
İçimi burkan yüreğimi zafer gününde çok sızlatan şey Abazaların bu tavrı...
Umutsuzluktan -
kendileri için bir gelecek görmüyor olmaktan başka 'hiç bir mantıklı' açıklama ile
açıklanamayacak vurudumduymazlıkları....
Vallahi Abhazyanın
zafer bayramında en çok Abazalar(ın durumu) canımı sıkıyor...
***
Yaaa, 20 küsur
yılda, Türkiyeden dönmüş iki Abaza aynı gün ölse Sohumda cenazelerinin kaldırılabileceği üç beşyüz taziyecinin sığacağı bir cami dahi yapılmaz mı?
Suriyedeki Abazalar da mı hristiyan yoksa....
Paramı sorun, koca Sohumda devletin elinde boş binamı yok, koca Türkiyede .....
Diaspora varmış yokmuş, gelecekmiş gelmeyecekmiş, onlar için böyle basit bir şey temin edilmeliymiş, kimin umrunda, umutsuzluk gırtlağa kadar dayanmış, bunun başka da mantıklı açıklaması yok, umursamazlığın da sebebi sadece bu olabilir.
Koca Türkiyedeki diasporanın umudu, Sohumdakilerden bile kötü durumda olmalı, bundan başka hiç bir bahane anlaşılır (bile) değil...
Vallahi Abhazya zafer bayramında en çok Abazalar(ın bu durumu) canımı sıkıyor...
AÇUMIJ Hilmi