Her şeyin bir sınırı, sonu vardır....
Yaklaşık yarım asırdır, bildiğim,
yaptığım, dillendirdiğim şeyler hep bir şekilde çerkeslikle de alakalıydı...
Ama, veleddaallin Amin....
Çerkesliğim öldü gitti....
Lillahil Fatiha....
***
Artık, sosyal ağlarda beni arkadaşlıktan çıkartırmırsınız
bilmiyorum…
Bildiğim şey ise benden beklediklerinizi bende
bulmanız artık zor olacak…
Putin papucumu yesin, Erdoğanda papucumun
başkanı olsun…
Onlara, Türkiyeye, Rusyaya, Çerkesliğe
asimilasyona şuna buna benden kalan bir tek
papucum…
***
Dönenler ne yapar, dönmeyenler dönse
mi iyi dönmese mi iyi...
Adıgekalenin suyumu daha çok kokar, mefehablenin mi?
Şimdiye kadar benzer pek çok konuda elimden gelen
aktarımı Türkiyeye yapardım...
***
Artık çok beklersiniz...
Size de papucumdan bir parça
kalıyor...
Şapkama hevesiniz varsa, hiç tavsiye
etmem....
Çerkesçede bir deyim vardır duydunuz
mu bilmiyorum....
Şapkamın başına gelen o; Anzorre
İsmetre sipa’o de.....(bilenler gerisini tamamlar)
Çerkesliğimden geriye kalan da papucum....
Sipa’o sıfitıjep (Şapkama sahip
değilim diye çevirsem olur mu acaba....)
Ne isede bende kalan çerkeslik papucumun kenarı kadar...
Ne yapayım, kendime hakim olamıyorum, sosyal ağlarda çocukların ‘ay güldü, ay kaşını çattı’
fotoğrafları yayınlamazsam
çatlayacakmışım gibi
hissediyorum...
AÇUMIJ Hilmi