1Doğru, yorulmakta gerekiyor.
Canla başla çalışıyoruz,
Ekinleri ekiyoruz.
Bu toprakta, çok 'çokta farklı' şey yetişiyor,
Otlar, çiçekleri konuk olarak ağırlıyor,
Bereketle otu da biçiyoruz,
Sığırlar onu severek yiyiyor.
Bana Çerkes toprağı güzel,
Yüreğimin tam ağzına kadar, onun sevgisi dolu.
Çok, çok, ama onu çok seviyorum,
O, bana benim yaşıtımmış gibi geliyor.
Benim Çerkes yurdum, şarkım benim,
O bana annemin yüzü gibi.
Güneşim parıldıyor,
Sıcaklığını hepimize yayıyor.
Ben Çerkes yurdunda bir ağacım,
Dallarımda, yapraklarımda, abanmış yukarılara,
Bağlıyım, köklerimden bağlıyım, bu topraklara,
Hem aklımla, hem bileğimle ona çalışacağım.
2.
Güneş ışığı yükseldi,
Bir zamanlar gece yatısındaydı,
Özledi bizi, geri geldi.
Kirpiklerini araladı, ışınlarını,
Açık ovalara saldı.
Onlar dağ zirvelerine ulaştılar,
Göğün sırtlarını ısıttılar,
Şimdi Çerkes yurduyla güzelleşiyorlar,
Çerkes bahçesini aydınlatıyorlar.
Aydınlık her şeyi kaplıyor,
Bize hep umut getiriyor.
Dağ kibirle göğe dokunuyor,
Milletim gibi yüreğime de ulaşıyor.
Sert erliği dağlar bize katmışlar,
Erlik, bu gün de bizi güzelleştiriyor.
3.
Dünyanın nuru birlikte uyanıyor;
Gün hızla bize ulaşıyor.
Rüzgarı, meltemi bize getiriyor,
Olan-bitenin yumağını deriyor.
Düşünceler rüzgarla hışırdıyorlar,
Çerkes yurdunda olanlar, bir de çoklar ki;
Bir arada bize geri dönüyorlar,
Hem hayrımız hem çektiğimiz zorluklar hep aynı kalmış olarak ....
Uzak geçmişe bakıyoruz,
Gönül, millete çırpıyor, yürek telaşlanıyor.
Ben de uğraşıyorum, geçirdiğimiz yüzyıllarla,
Onların keskin kılıçlarıyla...
4.
Çerkes çocukları, güneşle birlikte,
Dolandılar dünyanın yolunu.
Uçsuz bucaksız kırları ovaları aştılar,
Onları Çerkes yurdundan koparttılar.
Gördüler tümden dünyayı,
Bu gün vatana döndüler,
Onlar, yanlarına evlerine geldiler,
Yurtta yaşayanlarla kaynaştılar.
5.
Çerkescelerini unutmadılar,
Anadillerini kaybetmediler, -
Onlara 'хэхэс - el elinde bulunan' denilsede, onlar Çerkes,
Dönmeyi çok arzuluyorlar.
Doğu da, batı da,
Onlar için bir oldu,
Oralarda bulunurken, sert erlikleri
Pek çok devlette ünleri oldu.
Çerkescelerini de bu kıymetli kılıyor,
Vatana adım atıyorlar.
Birer-ikişer onlar geliyor,
Çerkes toprağında yürekleri huzur buluyor.
6
Dil, insanın belirteci!
Tomurcuklanmış olarak onu tutuyoruz.
Çiçeklenecek mi ?
Milletim çok umutlanıyor.
Yoksa, tomurcuklar dökülecek mi?
Rüzgar savurup götürecek mi?
Dili hepten kaybedecekmiyiz?
Tomurcuklar dökülecek mi?
Bu, bana bağlı.
Annem bana dili verdi,
Bunu ne yapacaksın diye sormadı,
Özdilimi benim için çoğalttı.
Milletimin bir yüzü dil,
Kanımdan, aynı bedendeniz.
Çocuksam da yaşlı olsamda,
Anamın verdiği dili koruyorum.
7
Rusca da biliyorum, başka dilde öğretiyorlar,
Umutlanıyorlar, onlardan yaşamımda fayda bulacağıma.
Ama başka diller arasında, ayırıyorum,
Anadilime başımı eğiyorum.
Bu koca dünyayı bana o anlatıyor,
Kıvanç duyup ilerlememi sağlıyor.
Onu hakkıyla kullanmaya özen duyuyorum,
Dilinin normlarına dikkatim var.
8.
Ben Çerkes doğdum,
Çerkes yurdunda oldum.
Ben Çerkesce konuşuyorum,
Çerkesceye titriyorum.
Başka bir dil, ben alırsam,
Çerkesceyi terk edersem,
Anamı babamı terk etmişimdir.
Anamı babamı katletmiş olmazmıyım?
Ben Çerkesceye kıymet vereceğim!
Çerkesce konuşacağım!
Ona verdiğim değerle gururlanacağım!
Şiirler yazıp onu çoğaltacağım!
BLEĞOJ Murat
Adıge Devlet Üniversitesine Bağlı Sosyal-Teknik koleji öğrencilerinden, Cumhuriyet genelinde yapılan 'Çerkesim ve bununla onur duyuyorum' isimli yarışmada şiir dalında birinci.
Çeviri; AÇUMIJ Hilmi
Kaynak Adighe Makh