Asimilasyon çok
kötü bir şey ya...
El memleketinde
yaşamak da bir yanıyla çok kötü be...
Her gün bir
yerinizden bir parçanın daha koptuğunu görmek iç ağrıtıcı.
***
Köylerimizde eskiden Lin Nenej dediğimiz
nineler de yaşardı.
Bakmayın Lin diye
yazdığıma, düz l harfinin ardından gelen ı sesi çerkescede
biraz da ‘i’
tınısıyla çıkar ya. Ondan öyle yazdım, Çerkesçesi ‘Лынэ’
***
Daxelin dünya
güzeli bir çiçek.
Hem nasıl
bir çiçek, atalarımız çiçeğini gün yüzü
göstermeden, üstüne güneş vurdurmadan kurutur, çayını yapar şifa niyetine
içermiş.
Allah bilir
nelere faydası vardır.
Türkiyede adı Yasemin,
Gül, Nergis olan kaç çerkes kızı vardır.
Çoktur be...
***
Daxelin ismi
kısaltılmış olarak Lıne - Lına şeklinde söylenirdi.
Benim hayatımda,
yaşamımın bir döneminde Lina’nın özel bir yeri var, bu da başka bir (büyük
olasılıkla kaleme almayacağım) yazının konusu.
Neyse de Daxeline
(Origanum Vulgare - Kır mercanköşkü) adını eskiden kızlarımıza da veren bir
çiçekti.
***
Ben Lina adını
taşıyan bir bebek de biliyorum. Allah bilir şimdi ne kadar büyümüştür. İnşaallah
adı gibi nasibi de güzel olmuştur, adı gibi etrafına şifa veren bir karekteri
olmuştur..
Asimilasyon çok
kötü bir şey be...
Ne kadar acı,
Türkiyede bu günlerde, bu yıllarda doğmuş kaç Çerkes kızı Daxelina adını
taşır..
Kaç dede-nine torununu ‘-A Siline tsık’u ’ diye sever ki
acaba...
Gerçekten
asimilasyon çok kötü be...
AÇUMIJ Hilmi Özen
PS. Doğu Çerkesya
ağızlarında Daxeline’ye Dadıy de derlermiş...