Адыгэ шъуашэм имаф,
Щыгъыным,
Лъаем,
Саем,
Имаф.
Шъхьэкъэ
IуакI:
(- Мышыоу,
Ши ымыIэу,
Ылъэ
Лъае телъэу,
Шхонч
Узэндыгъэр
Зэрэсыдыр
ЫмышIэу,
Ыцые
Хьазырхэр
Тедагъэу
«-Гъакъ» ыгъэIорэм
Имаф).
ЫшыпкъэкIэ,
Цыери, лъаери
Лыеп,
Сыда пIомэ;
Дэй лые мэхъу
Нахь
Дэгъу лые хъурэп.
Ти шъуаши дахэмэ
Дах,
Дэгъумэ
Дэгъу.
Лые иIэп.
Непэри,
Мафэ маф.
Ацумыжъ Хь.
GÜN GİBİ GÜN
Gün gibi gün;
Çerkes libası günü,
Elbisenin,
Tozluğun,
Entarinin,
Günü.
Ahmakça
Söylem:
(- Süvari
değilken,
Atı da
yokken,
Baldırında
Tozluk,
Dolu
Tüfek
Neyin
nesidir
Bilmeden,
Tsıyesinde
Hazırlar
Dikili
«-Ğak»
dedirten(ler)in
Günü).
Gerçekte
ise,
Tsıyede,
Tleyde
Fazlalık
değil,
Neden
dersen;
Kötünün
fazlası olur
Yoksa
İyinin
fazlası olmaz.
Kılığımız
da güzel mi
güzel,
İyi mi
İyi.
Fazlalığı yok.
Bu gün de,
Gün gibi gün.
Açumıj H.