КЪЫЗЭТЕНЭЖЬЫГЪЭХА?
(YOK OLMADILAR MI) OLDUKLARI MİNVAL ÜZERELER Mİ?
Тят, умакъэ чыжьэкIэ
ПчыхьапIэм фэдэу зэхэсэхы;
«-Хэкурысхэри мэкIодыжьа,
Хьауми къызэтенэжьыгъэха?»
ПIоу укъыскIэупчIэ.
СшIэрэп мэкIодыжьыха,
Хьауми ….?
Сабыйхэм,
ПсырыкI гущыIэр
Зэхахыгъэу ашIэ.
Ау, псырыкIынхэу,
Псыхъохэм,
АлъэкIапIэхэр
АмыгъэуцIынэу
АпырыкIынхэу,
ХьанлъакIо тесыкIэ
ЗышIэрэ
Ахэтынэу
СшIошIырэп.
Шъыпкъэ,
Тигупсэу,
Тилъапсэу,
Шапсыгъэм
Бэрэ сыдэсыгъэп.
Джары;
Мы IофкIэ
Ахэм сащэгугъу.
Тиунэ ис
Сабыйхэм
--«Цыкъы сыкъы,
Макъэ къыпэIукIы.
Мыр шъушIэмэ
Къоджэ къышъостыщт»--
ЯсэIо.
Нэбэ-нэбэу
Къысэплъых.
Куко цIыкIур:
- «Бзылъфыгъэ
Лъэмакъ»- еIо
Хэукъо.
Джары, сабыйхэм
Сыхьатыр ашIэ
Ау,
Ахэм ясыхьатхэм
Цыкъы-сыкъы
Макъэ къыпэIукIыжьырэп.
Тыркум ис
Сабыйхэми,
СшIошI хъурэп,
ХьанлъакIо
ТесыкIэ
ЗышIэрэ
КъыхэкIынэу.
«Цыкъы-сыкъы»
СIомэ,
Джа дэдэр къыгурыIонэу
Адыгабзэ
ЗышIэрэри
КъахэкIынэп.
Джары,
Силэгъухэр
Уилэгъухэр
Тэщ фэдэкъабзэх.
Ау къыткIэлъыкIохэрэм
Якъэбар,
Джа къыосIуагъэм,
Джа дэдэм тет.
Лажьэр зиер,
ТIэкIу тэры,
ТIэкIуи зэманыр.
ТIэкIуи къэнэгъэ емынэжъхэр…
ХьанлъакIо,
Зыми ищыкIагъэжьэп,
АмышIэми хъун,
ПIони ухэкIыжьын.
Ау планшетым
Телефоным,
АцIэ,
Сыхьатым фэдэу
НэмыкIыбзэщтми,
«Цыкъы-сыкъы»
Фэдэу къоджэхь
Фэхъунэу
Зыгорэ
ШIэхэу
Къэгъотыгъэн фай.
АЦУМЫЖЪ Хьилым.
------------------------------
(YOK OLMADILAR MI) OLDUKLARI MİNVAL ÜZERELER Mİ?
Baba, sesini uzaktan
Rüya gibi duyuyorum;
«-Vatandakiler kayboluyorlar mı,
Yoksa oldukları minval üzerineler mi?»
Diye sorduğunu duyuyorum.
Kayboluyorlar mı bilmiyorum,
Yoksa ….?
Haydi,
Gördüğümü,
Duyduğumu,
İşte sadece onu söyleyeyim.
Çocuklar,
Psırıç kelimesini
Duymuşlar biliyorlar.
Ama, psırıçınhew
Derelerden,
Baldırlarını
Islatmadan
Geçmek için,
Hantlakoya binmesini
Bilen
Aralarında varmıdır
Bilmiyor - sanmıyorum.
Doğru,
Özümüz,
Kökümüz,
Şapsığyada
Çok bulunmadım.
İşte;
Bu konuda
Onlara güveniyorum.
Evimizdeki
Çocuklara
--«Tsıkhı-sıkhı,
Makhe kıpeuk’ı.
Bunu bilirseniz
Köy-yurt vereceğim size»--
Diyorum.
Boş gözlerle
Bana bakıyorlar.
Minik Kukue:
- «Bayan
Ayak sesi»- diyor.
Yanılıyor.
İşte öyle, çocuklar
Saati biliyorlar
Ama,
Onların saatlerinden
Tsıkhı-sıkhı
Sesi artık duyulmuyor.
Türkiyedeki
Çocukların da arasında,
İnanıyorum ki,
Hantlako’ya
Binmesini bileni
Yoktur.
«Tsıkhı-sıkhı»
Desem,
Yalnızca (bu kelimeyi) anlayacak kadar
Çerkesçe
Bileni de
Çıkmaz.
İşte öyle,
Yaşıtlarım
Yaşıtların
Bizim gibiler.
Ama ardımızdan gelenlerin
Havadisi,
Söylediğim gibi
Tam da öyle.
Suçlu,
Biraz biz,
Biraz zaman.
Biraz da diğer yemınejler…
Hantlako,
Artık kimseye lazım değil,
Bilmeseler de olur,
Der işin içinden çıkarsın.
Ama tablet için
Telefon için,
İsimleri,
Saat gibi
Başka dilden olacaksa da,
«Tsıkhı-sıkhı»
Gibi kocehı
Olsun diye
Bir şey
Hemen
Bulmalı.
AÇUMIJ Hilmi